Recensies:   Wij zijn Arabieren - Maarten Zeegers

Toen Maarten Zeegers aan zijn studie islamitisch recht in Damascus begon, kon hij niet vermoeden dat hij meer dan een jaar later het land zou worden uitgezet. In Wij zijn Arabieren verhaalt hij over zijn leven in Syrië. Scherpzinnig en geestig beschrijft hij de omgang met medestudenten, radicale geestelijken en tegenstanders van het regime. Contact met de andere sexe is ingewikkeld: zijn ervaringen met vrouwen lopen stuk op culturele verschillen of worden verstoord door de geheime dienst. Wanneer de opstand uitbreekt, bevindt Zeegers zich midden tussen de demonstranten. Het toeval wil dat hij juist op die dag Sarah, zijn grote liefde, ontmoet. Wij zijn Arabieren geeft een uniek inzicht in een voor buitenstaanders zeer ondoordringbaar land. Maarten Zeegers (1982) studeerde aan de universiteit van Damascus toen de opstand in Syrië uitbrak. Hij vertelde er regelmatig over in het Radio 1 Journaal en hij publiceerde anoniem in NRC Handelsblad, nrc.next en De Standaard. Als een van de weinigen kon hij van binnenuit verslag doen tot hij werd uitgezet wegens `illegale journalistieke praktijken . In maart 2012 trad hij in het huwelijk met zijn Syrische verloofde. `Maarten Zeegers is the real deal. Hij spreekt Arabisch en woonde jaren in Damascus.

 

 

Dit boek biedt echt een intrigerend kijkje in de Syrische samenleving en geeft de lezer tevens een idee van enkele oorzaken van de opstand die momenteel nog steeds vele levens eist. Op een moment dat er nog niet zoveel aan de hand was (lees; de opstandelingen waren nog niet "boven de grond") vertrekt de auteur naar Syrië om de Sharia (Islamitisch recht) te studeren, daarnaast bestudeert hij de andere sekse... Dat laatste is in een Islamitsche samenleving nog niet zo makkelijk, maar er blijkt al snel dat ook daar niets menselijks vreemd is. Zeegers doet op een humoristische maar toch respectvolle manier verslag van ontmoetingen met Syriërs van allerlei pluimage. Sommigen zeer streng in de leer, anderen voor de buitenwereld ook maar in de praktijk aanzienlijk minder. Hoewel objectief geschreven ontgaat de lezer zeker niet de hypocrisie. Zoals gezegd schrijft Zeegers objectief en laat de lezer zijn/haar eigen conclusies trekken.

Met de opstand komt toch meer naar buiten dan de gemiddelde Nederlander ooit heeft geweten over Syrië, met dit boek worden de redenen van de opstand ook enigszins van binnenuit belicht. De onderdrukking waar de Syriërs altijd mee te maken hebben gehad had wat mij betreft nog wat meer uitgewerkt mogen worden, maar dat is dan ook het enige minpuntje. Waarschijnlijk overigens ook meer mijn eigen "nieuwsgierigheid" dan een minpunt voor de auteur. Jammer dat Zeegers op een gegeven moment als "ongewenst persoon" het land is uitgezet, het boek had van mij het dubbele aantal pagina's mogen hebben en nóg boeiend kunnen blijven. Ik hoop oprecht dat de schermutselingen snel voorbij zijn en dat de Syriërs verlost worden van hun onderdrukkers, ik ben alleen bang dat het alternatief niet veel beter zal zijn...